Een beetje geschiedenis
*
* *
* *
De Martinistenorde (Ordre Martiniste) werd eind 19de eeuw in Parijs opgericht door Papus (Dr. Gérard Encausse) (1865-1916) en enkele anderen, die zich beriepen op een inwijdingsfiliatie die teruggaat tot Louis-Claude de Saint-Martin (1743-1803).
Saint-Martin was een van de architecten van de Franse Revolutie maar dreigde er zelf slachtoffer van te worden. Hij publiceerde een deel van zijn werken in Schotland onder de naam “De onbekende filosoof” (le philosophe inconnu).
Saint-Martin was een van de architecten van de Franse Revolutie maar dreigde er zelf slachtoffer van te worden. Hij publiceerde een deel van zijn werken in Schotland onder de naam “De onbekende filosoof” (le philosophe inconnu).
Martines de Pasqually
|
Jean-Baptiste Willermoz
|
Saint-Martin had rechten gestudeerd en was een militaire loopbaan begonnen.
Hier kwam hij bij de Vrijmetselarij terecht en leerde
hij zijn eerste Meester kennen: Martinès de Pasqually, waarvan hij de persoonlijke secretaris werd.
Martines was vrijmetselaar en ingewijd in de traditie van Swedenborg en een Tempeliersorde. Maar Saint-Martin was veel mystieker dan zijn meester en minder magisch gericht!
Het systeem van Martinès wordt thans Martinesisme genoemd.
Het was nogal operatief, waarbij onzichtbare krachten werden aanroepen om genezingen en dergelijke te bereiken. (theürgie) (evocatie)
Na een tijd voelde Saint-Martin zich hier niet meer goed bij “heb je dat echt allemaal nodig om te bidden?”
Hier kwam hij bij de Vrijmetselarij terecht en leerde
hij zijn eerste Meester kennen: Martinès de Pasqually, waarvan hij de persoonlijke secretaris werd.
Martines was vrijmetselaar en ingewijd in de traditie van Swedenborg en een Tempeliersorde. Maar Saint-Martin was veel mystieker dan zijn meester en minder magisch gericht!
Het systeem van Martinès wordt thans Martinesisme genoemd.
Het was nogal operatief, waarbij onzichtbare krachten werden aanroepen om genezingen en dergelijke te bereiken. (theürgie) (evocatie)
Na een tijd voelde Saint-Martin zich hier niet meer goed bij “heb je dat echt allemaal nodig om te bidden?”
Jacob Boehme
|
Emanuel Swedenborg
|
Twee leerlingen van Martines beginnen een eigen beweging:
Jean-Baptiste Willermoz en Louis-Claude de Saint-Martin.
Willermoz brengt het christelijk element terug in
de Vrijmetselarij.
We spreken hier van het Willermozisme. (R.E.R.: Gerectificeerde Schotse Ritus in de Vrijmetselarij)
Saint-Martin begint een puur mystieke beweging, die we thans het Martinisme noemen. (mystiek) (invocatie)
Hij laat zich inspireren door het werk van Jacob Boehme (dat hij volledig in het Frans vertaalt).
Hij heeft ook Swedenborg bestudeerd.
Tevens herkent hij zich ook voor een stuk in het Quiëtisme (Mme Guyon, Miguel de Molinos),
zonder dit te hebben bestudeerd.
Louis-Claude de Saint-Martin heeft geen Orde opgericht, wel had hij een kleine kring leerlingen rondom zich gesticht, aan wie hij zgn. “inwijdingen” doorgaf, welke hij van zijn Meester had gekregen.
Van deze leerlingen zouden enkele deze inwijdingen
aan anderen doorgeven, tot in onze tijd.
Deze inwijdingslijnen noemen we de Martinistische Filiaties.
Augustin Chaboseau
|
Nicolas Novikov
|
Alvast drie Martinistische Filiaties zijn tot eind 19e eeuw blijven bestaan:
-Papusfiliatie
-Chaboseaufiliatie
-Novikovfiliatie
De vertegenwoordigers van de eerste twee genoemde filiaties wisselden ritueel hun inwijdingen uit en stichtten de Eerste Martinistische Opperraad.
Van het bestaan van de derde filiatie hadden ze toen geen weet.
Papus stichtte in 1889-1891 de Ordre Martiniste, waaruit de meeste nog bestaande Martinistenorden ontstaan zijn.
De Belgische Martinistenorde ontstond in 1968, toen Dr. Philippe Encausse, Soeverein Grootmeester van de Ordre Martiniste en zoon van Papus, de Belgische Zusters en Broeders de administratieve onafhankelijkheid verleende.
-Papusfiliatie
-Chaboseaufiliatie
-Novikovfiliatie
De vertegenwoordigers van de eerste twee genoemde filiaties wisselden ritueel hun inwijdingen uit en stichtten de Eerste Martinistische Opperraad.
Van het bestaan van de derde filiatie hadden ze toen geen weet.
Papus stichtte in 1889-1891 de Ordre Martiniste, waaruit de meeste nog bestaande Martinistenorden ontstaan zijn.
De Belgische Martinistenorde ontstond in 1968, toen Dr. Philippe Encausse, Soeverein Grootmeester van de Ordre Martiniste en zoon van Papus, de Belgische Zusters en Broeders de administratieve onafhankelijkheid verleende.